Rodzaje łupieżu

Zalecany sposób leczenia łupieżu i innych schorzeń związanych z nadmiernym łuszczeniem może się różnić w zależności od przyczyn i objawów choroby skóry. Można wymienić 3 podstawowe schorzenia wywoływane przez grzyby rodzaju Malassezia:

  • Łupież zwykły (suchy)
  • Łupież tłusty
  • Łupież pstry

Objawy łupieżu zbliżone są do tych towarzyszących łojotokowemu zapaleniu skóry. Istnieją głosy mówiące o tym, że łupież jest najłagodniejszą odmianą ŁZS.

Łupież zwykły (suchy)

Łupież zwykły jest najbardziej pospolitą odmianą łupieżu, przebiega bez zmian zapalnych i nie uszkadza włosów. Często może z wiekiem przekształcać się w łupież tłusty.

Objawy łupieżu suchego: Niewielkie, białe, suche płatki naskórka, łatwo oddzielające się od podłoża. Skóra z łupieżem zwykłym jest zazwyczaj niezmieniona zapalnie, nie występują żadne dolegliwości.

Lokalizacja: Owłosiona skóra głowy

Łupież pstry

Łupież pstry to grzybicze zakażenie skóry objawiające się przebarwieniami lub odbarwieniami na skórze. Występuje głównie po okresie dojrzewania, bardzo rzadko występuje u osób starszych i dzieci. Objawy zakażenia nasilają się w miesiącach letnich, miejsca zmienione grzybiczo nie opalają się. Choroba ma tendencję do nawrotów.

Łupież pstry objawy: Ciemne żółtawe/brunatne plamkami. Plamy mogą zajmować duże powierzchnie skóry. Zmianom może także towarzyszyć świąd.

Lokalizacja: Najczęściej na szyi i w obrębie dekoltu, karku, klatki piersiowej.

Więcej na temat łupieżu pstrego przeczytasz na portalu medycznym wylecz.to

Łupież tłusty

Łupież tłusty najczęściej rozwija się z łupieżu zwykłego, często zmianom skórnym towarzyszą zmiany zapalne i świąd.

Objawy łupieżu tłustego: Żółte tłuste łuski, bardzo mocno przytwierdzone do podłoża. Łuski zlokalizowane są zazwyczaj na podłożu zapalnym. Objawom towarzyszy wzmożone wydzielanie łoju. Mogą występować świąd i wypadnie włosów oraz tworzenie się strupów.

Lokalizacja: Owłosiona skóra głowy, czoła, fałdy nosowo-wargowe, rzęsy, brwi, ucho zewnętrzne.

Łojotokowe Zapalenie Skóry

Objawy łupieżu zbliżone są do tych towarzyszących łojotokowemu zapaleniu skóry.

Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) to przewlekły i nawrotowy stan zapalny skóry przebiegający w postaci zmian rumieniowych z drobnopłatowym silnym złuszczaniem powierzchni skóry. Czasem zaobserwować można także tworzenie się strupów.

Stany zapalne lokalizują się zazwyczaj w:

  • obrębie skóry owłosionej głowy;
  • w okolicy wąsów i brody, brwi, skrzydełek nosa;
  • okolicach wyprzeniowych (pachy, pachwiny);
  • miejscach o dużej liczbie gruczołów łojowych;
  • obrębie skóry gładkiej.

Wśród czynników wpływających na rozwój ŁZS wymienia się:

  • czynniki hormonalne i produkowany łój;
  • grzyby z rodzaju Malassezia;
  • czynniki immunologiczne;
  • czynniki zewnętrzne (np. higiena czy sposób odżywiania).

ŁZS cechuje się sezonowością, częste nawroty obserwuje się jesienią i zimą.